Sucha definicja... :c
Ceremonia picia herbaty (tzw. chanoyu) w Japonii pochodzi z XVI w. Pierwszym, który ustalił zasady chanoyu był Murata Shuko (1422-1502), towarzysz szoguna. Jednak chanoyu stało się rytuałem za sprawą Sen no Rikyu (1522-1591), syna kupca. Rytuałowi temu towarzyszył swoisty kodeks postaw i zwyczajów. Tradycję wywodzącą się z jego praktyki i nauczania Sen no Rikyu do dziś czczą jego potomkowie, należący do trzech rodowodów: Omote-senke, Ura-senke, Mushanokoji-senke.
taka oby formalność już za nami c:
Ceremonia herbaciana ma uroczysty i mega podniosły charakter, w jej trakcie pije się sproszkowaną zieloną herbatę, którą miałam okazję pić, ale z Chin, a nazywa się – matcha. Chanoyu odbywa się w pawilonie herbacianym, umiejscowionym w prześlicznych ogrodach, przeważnie wybiera się tylko jedno miejsce, niekoniecznie to samo. Lokalizacja i atmosfera ma sprawiać wrażenie nierealnego, iluzorycznego świata, oderwanego co ważne - od rzeczywistości. Do pawilonu wchodzi się przez taki nieduży otwór – nijiri-guchi o wymiarach 70x80 cm więc na prawdę jest mały, a wejście to symbolizuje równość wszystkich uczestników ceremonii co nie daje nam poczucie niższości. W trakcie degustacji naparu, przestrzega się czterech zasad: harmonii, szacunku, czystości ducha i spokoju. Mistrzowie chanoyu uczą, że „picie herbaty zawiera w sobie dążenia do uzyskania piękności gestów, przedmiotów i serca, by ofiarować ją przyjaciołom”. Gospodarz, który zaprosił gości na chanoyu przygotowuje herbatę w wyjątkowym naczyniu cha-gama, następnie przeciera miseczki i łyżeczką z bambusa wsypuje sproszkowaną herbatę, dla każdej osoby po 3 łyżeczki (powstaje tzw. koicha – gęsta herbata). Na początku wszyscy goście piją z jednego naczynia. Potem pije się herbatę usucha, napar przelewany jest do kilku czarek. Herbatę należy pić głośno. Pod koniec ceremonii gość honorowy (osoba najbardziej szanowana spośród gości rzecz jasna) dziękuje gospodarzowi za urządzenie ceremonii i w sumie wszystko się kończy.
Jak pojadę do Japonii, na pewno wstąpie na taką degustację heheherbatki.
Chanoyu jest niewątpliwie wielkim przeżyciem, a jego szczególną cechą jest fakt, że każda z ceremonii jest inna i nie sposób żadnej powtórzyć, co daje każdej wyjątkowego podejścia do niej. Na całość wydarzenia duży wpływ mają: piękno ogrodu, pora roku, przedmioty umieszczone w tokonoma – specjalnej wnęce przeznaczonej do eksponowania przedmiotów związanych z ceremonią; rozmowa uczestników oraz cały nastrój stwarzany przez nich. Każdy z uczestników stara się wykonywać wszystkie czynności z właściwą lekkością i gracją. Wszystkie ich ruchy są starannie dopracowane, zaś rozmowa jest lekka, płynna, spontaniczna, ale wyważona co jest kluczem do inteligentnego na swój sposób porozumienia.
To wszystko :) Mam nadzieję, że będę miała okazję spróbować takiej heheherbatki. :3
Do później, cya! *w*
Komentarze
Prześlij komentarz